LUBECA et LUBECUM

LUBECA, et LUBECUM

urbs splendida amplaque Germ. in Saxoniae et Holsatiae conf. in ota maris Baltici, libera et emporium celebertimum: Episcopal. Sub Archiep. Remensi, sede ex Aldenburgo Holsatiae eo translatâ. A. C. 970. Fertar. vulgo Lubek. Sic dicta a corona, linguâ Vandalica; vel a Luba, piscatore quodam, qui primus ibi tenues casea, ubi nunc civitas, aedificare coepit. Baudr. est in Holsatia, in Wagria tractu, in ipso limite Lavenburgensis dit. et Duc. Megapolitani, ad Travam fluv. qui mediam perfluens naves Travemundam, ad mare defert, vix 2. mill Germ. ab ora matis Balt. cum portu capacissimo. Exiguum olim opp. ab Abolpho Holsatiae Comite exstructum, sub Conr. III. Imp. II luc translata fuit sedes Ep. Altenburgensis A. C. 1162. postquam ab Adolpho ad Henr. Leonem, Saxoniae et Bavatiae Ducem, vi extorta devenisset. A Leone in Imperii ius ac ditionem concessit; inde ad Hent. Leonem rediit, ab hoc ad Adolph. III. inde ad Canutum Daniae Regem qui eam occupavit circa A. C. 1200. Tandem A. C. 1209. victis Danis libera Imperii civ. facta, sub Frid. II. Imp. arcem Comitum Wagriae, ad Dravam, una cum libero usu fluminis, et immunitate vectigalium redemit. Euangelii luce, ministerio Bugenhagii, hagii, illustrata est, circa A. C. 1530. Eius cives cum Christoph. Oldenburgico Christiano III. Daniae Regi, post patrem Frid. in thronum evecto, frustra restitêre, A. C. 1535. Reformatis ex Anglia sub Maria Regina eiectis, cum hîc Petrus Brictius, sicut Hamburgi Henr. Westphalus, acerrime se opponerent, Mikronius et Hermes Bakerelius insignes eruditione ora its obtrutavêrunt, circa AC. 1 554. Pax inter Christianum IV. Daniae Regem et Ferd. II. ibdi. conclusa est, A. C. 1620. quâ Rex Holsatiam sibi ademptam recepti Insignia civitatis sunt, aquila in campo purpureo sive rubro et niveo, hastis militaribus coronae auteae initentibus. Conslues in Senatu duodecim sunt, et quidem Patricii vel Equestris ordinis viri, qui perperuo Remp. gubernant, et custodes sunt liberttatis atque salutis civium. Vide Limn. Enucl. l. 4. c. 34. Distat ab Hamburgo altero Saxoniae emporio 10. leuc. in Ort. et Caec. De urbe hac sic Scalig.

Si reforam, mibi quis credit: sub limina mundi

Ultima legiferi iura utgere Dei.

Ingenium, candorem animi, cultumque, fidemque,

Fortiaque invicta pectora pura manu.

Dum mirata strepit. terras Astroea relinquens.

Atque putat caeli regna, resedit ibi.

Poeta vero Germ. ltin. l. 7.

Travena leni descendimus amne Lubeacam,

Urbis post paucas munimina cernimus boras,

Ingressi vero portas miramur, et oedes

Arte laboratas omnes, cultumque domorum

Eximium, merces, amplissima strata viarum,

Denique longe alias omnes, quas vidimus urbes

Haec superat.

Caput est Hanzeaticarum civitatum.